Tekeningen

In het kader van de lessen Beeld moest ik een tekening van mijn overbuur, een zijaanzicht van een persoon naar keuze, zwarte piet en Sinterklaas maken. Tenslotte moesten die tekeningen ingekleurd worden met verschillende materialen (potlood, houtskool en pastels). Ik vond het geen eenvoudige opdracht, maar het was leuk om te doen en ook zeer leerrijk.

Vooral de tekening van mijn overbuur Hanne Carton was niet gemakkelijk omdat ik meestal een voorwerp of persoon teken via een foto en deze keer was het een levende persoon om te tekenen. De tekening heb ik getekend met houtskool. Mijn tekening van het zijaanzicht is David Beckham. Deze vond ik minder moeilijk en is volgens mij het beste gelukt. Deze tekening is getekend met potlood. Zwarte piet en Sinterklaas waren ook minder moeilijk om te tekenen. Zwarte piet is getekend met houtskool en voor de tekening van Sinterklaas heb ik gebruik gemaakt van pastels.

Hanne Carton (Houtskool)

David Beckham (Potlood)

Zwarte piet (Houtskool)

Sinterklaas (Pastel)

Stage

Van maandag 30 november tot woensdag 2 december had ik mijn eerste stage in de Vrije Basisschool De Vlieger in Zwevele. Het was zeer spannend! Samen met Kathleen Lodewijckx stonden wij in de derde kleuterklas. Die klas was niet nieuw voor ons omdat we voor het vak didactische verkenning enkele keren mochten gaan observeren, maar nu was het de bedoeling om enkele activiteiten zelf over te nemen. Het belangstellingcentrum ‘De Sint’ was het onderwerp, waar we enkele activiteiten moesten rond organiseren.

We mochten het ochtend –en middagonthaal overnemen hierin kwamen zaken zoals de aanwezigheden, kalender, weerkalender en de takenverdeling aan bod. Het was de bedoeling om de aanwezigheden van de kinderen op een creatieve manier op te nemen. Tijdens het ochtendonthaal werd er elke morgen een liedje gezongen om elkaar te groeten.

De maandagvoormiddag mochten we een bewegingsles geven waarin een opwarming, een vrij bewegingsspel en een relaxatie in voor moest komen. De opwarming werd gegeven door mezelf. Ik vertelde de kinderen dat de zwarte pieten van Sinterklaas allemaal ziek waren omdat de kookpiet slecht eten had klaargemaakt. Sinterklaas zijn probleem was dat hij nieuwe zwarte pieten nodig had. Ik gaf de kinderen elk een cadeau. Met het cadeau in hun handen deden we oefeningen zoals springen, rondlopen, zodat ze zeker voldoende opgewarmd waren. Tijdens het vrij bewegingsspel konden ze door een schoorsteen kruipen, lopen op de daken en cadeautjes maken. Tijdens de relaxatie werden ze in groepjes van twee verdeeld waarbij het ene kind zachtjes op de rug van het andere kind klopte en omgekeerd. Tenslotte hebben we samen alles terug opgeruimd.

De dinsdagvoor –en namiddag gaven Kathleen en ik een beeldactiviteit. We leidden onze activiteit in door het voorlezen van een brief. Het was een brief van Sinterklaas, waarin stond dat al zijn zwarte pieten hun muts verloren waren. De Sint zijn vraag was dat elk kind een nieuwe creatieve muts kon maken voor zijn zwarte pieten. Met veel enthousiasme maakten de kinderen een zwarte pietenmuts. De kinderen werden in twee groepen verdeeld zodat Kathleen en ik elk verantwoordelijk waren voor een groepje. Ze konden gebruik maken van verschillende materialen (stiften, kleurpotloden, wasko’s, lapjes stof en gekleurd papier) zodat op die manier het creatieve centraal stond.

Mijn stage is goed verlopen en het was vooral zeer leerrijk! Ik heb veel tips gekregen van mijn mentor, die ik kan meenemen naar mijn volgende stages en waar ik kan aan werken naar de toekomst toe.

Cultuurproef

Op vrijdag 20 november ben ik gaan kijken naar de voorstelling ‘Vermist’ van Patrick Mahieu. De voorstelling speelde zich af in het jeugdhuis Habbekrats in Kortrijk.

De zaal op zich waar de voorstelling zich afspeelde was eerder miniem. Er stonden ongeveer 50 stoelen en enkele banken om op te zitten maar al bij al hing er in de zaal een gezellige sfeer. Het podium was zeer miniem gebouwd in een soort arena. Zo’n opbouw van het decor had ik nog nooit gezien waardoor ik zeer benieuwd was naar de voorstelling. Nadine is het meisje die al 10 jaar vermist is. Er is zelfs een stichting opgericht genoemd naar de voornaam van het meisje ‘Stichting Nadine’. Haar moeder heeft al lang de moed opgegeven terwijl haar vader nog een beetje hoop heeft. Tijdens de voorstelling vertellen ze het verloop van hun leven. Tot plotseling Nadine voor de deur staat wat totaal verrassend is. Ze vertelt waarom ze is weggelopen en uiteindelijk wordt alles duidelijk.

Het was een zeer mooie en aangrijpende voorstelling. Er waren momenten in de voorstelling waarvan ik emotioneel werd. Er waren vijf spelers tijdens de voorstelling met elk een aparte toneelstijl maar elke speler verdiende één voor één een groot applaus. Ze brachten de voorstelling zo goed, waardoor ik voortdurend geboeid was om te kijken. Ik ben blij dat ik voor deze voorstelling heb gekozen en ik heb eruit geleerd dat je met een beperkt aantal spelers ook een mooie voorstelling kan brengen.

Ik ben tot deze voorstelling gekomen via de website van Isegrim.