Op vrijdag 20 november ben ik gaan kijken naar de voorstelling ‘Vermist’ van Patrick Mahieu. De voorstelling speelde zich af in het jeugdhuis Habbekrats in Kortrijk.De zaal op zich waar de voorstelling zich afspeelde was eerder miniem. Er stonden ongeveer 50 stoelen en enkele banken om op te zitten maar al bij al hing er in de zaal een gezellige sfeer. Het podium was zeer miniem gebouwd in een soort arena. Zo’n opbouw van het decor had ik nog nooit gezien waardoor ik zeer benieuwd was naar de voorstelling. Nadine is het meisje die al 10 jaar vermist is. Er is zelfs een stichting opgericht genoemd naar de voornaam van het meisje ‘Stichting Nadine’. Haar moeder heeft al lang de moed opgegeven terwijl haar vader nog een beetje hoop heeft. Tijdens de voorstelling vertellen ze het verloop van hun leven. Tot plotseling Nadine voor de deur staat wat totaal verrassend is. Ze vertelt waarom ze is weggelopen en uiteindelijk wordt alles duidelijk.
Het was een zeer mooie en aangrijpende voorstelling. Er waren momenten in de voorstelling waarvan ik emotioneel werd. Er waren vijf spelers tijdens de voorstelling met elk een aparte toneelstijl maar elke speler verdiende één voor één een groot applaus. Ze brachten de voorstelling zo goed, waardoor ik voortdurend geboeid was om te kijken. Ik ben blij dat ik voor deze voorstelling heb gekozen en ik heb eruit geleerd dat je met een beperkt aantal spelers ook een mooie voorstelling kan brengen.
Ik ben tot deze voorstelling gekomen via de website van Isegrim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten